Exact! 200 jaar, 4 maanden en 22 dagen na de slag bij Waterloo was het tijd voor de returnwedstrijd tussen onze mannen van het tweede en het derde team uit de Meern. 

 

Het was dus al door de geschiedenis bepaald dat dit een lastige confrontatie ging worden.

 

Ons tweede team werd inmiddels gezien als de Napoleon van poule 1 c en zou naar alle waarschijnlijkheid als keizer gaan gelden. 

 

Echter door alle emotionele gebeurtenissen van een veldslag eerder had dit, eens zo edele legertje, wat averij opgelopen. 

 

De veldheren Marcel Gezang en Joran Veldkamp flankeerden hun maarschalk Helmut Vianen om onze mannen met de neus in de modder te drukken.

 

Zoals altijd begon onze opperbevelhebber Gido. Hij moest de degens kruisen met jonge telg Joran die voor heel wat geweld zorgde met zijn zeer aanvallende spin en smash spel. Gido won op ervaring in vier games en de linkerkant van het vijandelijke garnizoen was beslecht.

 

Jurian werd hierna met de neus op de feiten gedrukt en had geen kans tegen Helmut die met zijn strijdplan en gevechtsuitrusting met lange noppen dapper door de linies heen brak.

 

Strijder Mark die met zijn omvangrijke harnas wat statisch uit de startblokken kwam zorgde op routine voor de 2-1 tegen Marcel die dikwijls wat pijlen afvuurde. Gelukkig kwam slechts een enkele door de verdediging.

 

Het teamgevecht werd een spannende aangelegenheid. Het dubbel Joran en Helmut bleek op het eerste oog makkelijk te versmaden en na de derde game met 11-1 te winnen leek de ophaalbrug gesloten. Met een sluwe list echter wisten de tegenstanders de vierde game nog met 13-15 te pikken en daarna ging de vijfde game voor onze mannen verloren. 

 

Met 2-2 als tussenstand was het Jurian die tegen Joran ook al geen game uit het vuur kon slepen.

 

Ons leger was verder minstreel Marcel nog wel de baas. Marcel raakte wel een aantal noten maar tot een volledig couplet kwam het niet. Zo konden er nog twee punten worden toegevoegd aan het geheel maar daar bleef het zeer onfortuinlijk bij.

 

Nobele Helmut brieste als een paard tijdens zijn partijen tegen zowel Gido als Mark en moest zijn gebrek aan voetenwerk en onacceptabel lichaam op deze manier goed maken.

Dit lukte hem knap genoeg. 

Tegen beide verloor hij weliswaar een game maar voor de rest speelde hij onovertroffen en zo kon hij met de volle persoonlijke winst huiswaarts keren. 

 

Bovenstaande uitspattingen zorgde voor een 4-5 en het enige duel, nog niet vernoemd, was het spannendste.

 

Joran en Mark zorgde tete a tete voor een enerverende lange worsteling.

De eerste game had Mark zijn positie als muurtje ingenomen en met welke katapult of stormram Joran ook aan kwam zetten, het muurtje bleef intact en katapulteerde elke bal weer vrolijk terug. Dit zorgde voor 11-6. 

Joran haalde hierna zijn ladders van stal, klom over het muurtje en won zo met 9-11. 

In de derde game werd met tactisch inzicht het muurtje verplaatst zodat de ladders naar beneden vielen. 11-9.

Joran paste zich hierna weer goed aan en het muurtje begon, waar het ook stond, scheuren te vertonen als ware de veldslag verplaatst naar het Groningse Slochteren.

Na de vijfde game stond er helaas geen steen meer op zijn plek en ging Joran met winst in de zak trots richting zijn maarschalk.

 

Met 4-6 was de eerste nederlaag een feit en moet ons legioen zijn wonden likken. 

 

Helaas won de concurrent wel met 8-2 dus hiermee wordt onze verdiende primeur vermoedelijk uitgesteld.

 

Maar alles is mogelijk. Nog twee ontmoetingen op het scherpst van de snede. 

 

 

 

 

RR