Verslag van de winnaar van het Domstadtoernooi

Domstadtoernooi 2016

Vier weken na de ‘Open Montfoortse’ was het tijd voor een ander toernooi in de provincie Utrecht: het Domstadtoernooi. Zoals de naam al doet vermoeden in de stad van de Domtoren waarvan de eerste steen werd gelegd in 1254: Utrecht. Johan Ooms bleef dit jaar achter in Steenwijk. Hij ging al hele weekenden vele toernooien af en dat vond zijn vrouw, begrijpelijk, wel even leuk geweest. Kosto, die steeds meer toernooitjes begint mee te pikken, viel voor hem in. Op 17 april stapten Sander en ik al vroeg bij hem in de auto. Om 09.00 uur - een uur voor aanvang - wandelden wij al bij de Utrechtse Tafeltennisclub (UTTC) naar binnen. Genoeg tijd dus om, na een bak verse koffie, in te spelen. Voor Joost was 09.00 uur op een zondagochtend wat te vroeg. Hij liet zich een goed half uur later zien; de Friezen waren compleet.

De A-klasse bestond dit jaar uit een 9-kamp. Na drie rondes gingen we over op een 8-kamp omdat er een speler uitviel met een rugblessure. Een aantal van mijn tegenstanders kende ik al van de vorige twee edities van het toernooi, net als veel andere deelnemers. Het was dan ook al snel gezellig aan de Duurstedelaan. Aan tafel ging het er fanatiek, maar sportief aan toe. Dat het spelniveau op dit toernooi hoog lag werd mij - na twee drie-setters en maar liefst vijf vijf-setters - wel duidelijk. Zo had ik het erg moeilijk tegen een eredivisie-speelster uit Amsterdam waarvan Sander wel heel makkelijk wist te winnen. Hem kwam ik dan ook tegen in de allesbeslissende finalewedstrijd. Al snel kwam ik 2-0 voor. Hetzelfde gebeurde in Montfoort. Toen knokte Sander zich terug in de wedstrijd, maar dat kon ik dit keer voorkomen. Voor het derde jaar op rij mocht ik mijzelf (dit keer zelfs ongeslagen) kampioen noemen. Sander werd met twee verliespartijen een goede tweede en Kosto deed het heel behoorlijk met een eerste prijs in zijn klasse. Helaas wist Joost nét geen tweede prijs te bemachtigen in zijn poule.

Nu is het vaak zo dat de speler die drie keer op rij een toernooi wint de wisselbeker in zijn bezit mag houden. De organisatie vertelde mij na afloop als grap (maar met serieuze ondertoon) dat het bij UTTC echter anders werkt; daar moet je tien keer winnen. Dat klonk als muziek in mijn oren. Ik kom namelijk graag nog heel vaak terug!

Arnoud Hofman

(TTV Delta Impuls)